และลงมือช่วยเหลืออย่างจริงใจ
ท่านคือนักทำงานอิสลามที่มีประสิทธิภาพ”
นี่เป็นการพูดถึงคุณสมบัติของนักดะวะฮฺ
ขอแจ้งต่อผู้ที่ถามหาความสุขมาชั่วชีวิตว่า
มีเส้นทางไปสู่ความสุขสายหนึ่งซึ่งกว้างขวางมาก
ไม่ต้องเบียดเสียดกันเดินนั่นคือ
“การทำดีต่อสิ่งถูกสร้าง
ด้วยหัวใจที่อิคลาสต่อผู้สร้าง”
พระองค์ทรงเอ็นดูเมตตาเป็นพิเศษต่อบ่าว
ที่รู้จักสงสารบ่าวด้วยกัน พึงรู้ไว้เถิดว่า
อัลลอฮฺได้ให้หญิงโสเภณี
ชาวบนีอิสรออีลคนหนึ่งเข้าสวรรค์
เพียงเพราะนางเอาน้ำให้สุนัข
ที่กำลังกระหายดื่มด้วยความเวทนามั น
อัลลอฮฺได้ให้หญิงโสเภณี
ชาวบนีอิสรออีลคนหนึ่งเข้าสวรรค์
เพียงเพราะนางเอาน้ำให้สุนัข
ที่กำลังกระหายดื่มด้วยความเวทนามั น
แล้วรางวัลจะเป็นอย่างไรเล่า
ถ้าผู้ศรัทธาที่ปฏิบัติอิบาดะฮฺฟัรฎูได้อย่างครบถ้วน
รู้จักเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยการให้อาหารและน้ำแก่คนหิวโซ
รู้จักปลดภาระความทุกข์ยากของพี่น้องที่ขัดสนและคับแค้นใจ
การให้ความช่วยเหลือแก่คนยากไร้
การเป็นที่พึ่งแก่คนอ่อนแอ
รวมทั้งพี่น้องที่ไม่ใช่มุสลิมเป็นวิธีการทำงานอิสลามที่ได้ผล
และให้ความสุขทั้งผู้ดะวะฮฺ และผู้ถูกดะวะฮฺ
คุณลักษณะที่น่ายกย่องเช่นนี้อัลลอฮฺ
ตะอาลา ตรัสว่า
และให้สิทธิผู้อื่นก่อนตัวของพวกเขาเอง ถึงแม้ว่าพวกเขายังมีความต้องการอยู่มากก็ตาม และผู้ใดได้รับการปกป้องจากความตระหนี่ที่อยู่ในตัวของเขา ชนเหล่านั้นพวกเขาเป็นผู้ประสบความสำเร็จ
(อัลหัชรฺ อายะฮฺที่ 9)
.........................................................................................................................................................
กวีอาหรับท่านหนึ่งได้กล่าวถึง
จิตใจที่เอื้อเฟื้อ
ปรารถนาที่ช่วยเหลือสหายโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน มีความว่า
แม้ตัวฉันจะอยู่ห่างไกลจากเพื่อน
จากแผ่นดินของเขา
ฉันยังตั้งใจเสมอว่าจะช่วยเหลือ
และปลดเปลื้องความทุกข์ยากของเขา
จะตอบรับคำเชิญและเสียงเรียกหาของเขา
เมื่อเขาสวมเสื้อผ้าอันสวยงามฉันจะไม่พูดว่า
โอ้ท่านเอย
จงมอบตัวที่เหลือให้ฉันเถิด
ช่างงดงามสำหรับความสุขที่เกิดจากความไม่เห็นแก่ตัว
เกิดจากการได้ช่วยเหลือพี่น้องโดยไม่หวังผลประโยชน์
เกิดจากแบ่งบันที่ยิ่งให้ก็มีแต่จะยิ่งเพิ่ม
ดังนั้น
จงอย่าเสียใจหากท่านเป็นคนสรุ่ยสุร่ายในการทำความดี
เพราะความเสียใจที่แท้จริงนั้นอยู่กับการทำบาป
แม้จะเป็นการทำเพียงหนเดียวก็ตาม
-------------
๑๒ มีนาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น